همه ساختمان‌های جدید، پیشرفت‌ها و بازسازی‌های بزرگ باید تا سال ۲۰۳۰ عاری از کربن باشند.
ساختمان‌ها منبع اصلی تقاضای جهانی برای انرژی و مواد هستند که تولید گازهای گلخانه‌ای را به همراه دارند. کاهش نرخ رشد انتشار گازهای گلخانه‌ای کلید مقابله با تغییرات آب و هوایی و حفظ دمای متوسط جهانی زیر ۲ درجه سانتی‌گراد بالاتر از سطح پیش از صنعتی است. برای انجام این کار معماران چالش های ۲۰۳۰ را برای جامعه ی جهانی معماری با هدف دستیابی به اهداف زیر صادر کردند: 1- همه ساختمان‌های جدید و نوآوری ها باید طوری طراحی شوند که مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از مصرف سوخت‌های فسیلی در آن ها ۷۰٪ پایین تر از عملکرد استاندارد متوسط (کشور یا) منطقه برای آن نوع ساختمان باشد. 2- ساختمان‌های موجود باید سالانه بازسازی شوند، به طوریکه مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از مصرف سوخت‌های فسیلی در آن ها ۷۰٪ پایین تر از عملکرد استاندارد متوسط (کشور یا) منطقه برای آن نوع ساختمان باشد. 3- استاندارد کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی برای همه ساختمان‌های جدید و بازسازی‌های عمده باید به میزان ۸۰٪ در سال ۲۰۲۰ و ۹۰٪ در سال ۲۰۲۵ افزایش یافته و در سال ۲۰۳۰ مصرف سوخت‌های فسیلی به صفر برسد (معادل عدم انتشار هر گونه گازهای گلخانه ای ناشی از عدم مصرف سوخت‌های فسیلی.) این اهداف می توانند توسط اجرای استراتژی های طراحی پایدار نوآورانه، تولید سایت انرژی های تجدیدپذیر و نیز خرید حداکثر ۲۰ درصد انرژی های تجدیدپذیر عملی شوند.
تاثیرات چالش ۲۰۱۳:
اهداف تعیین شده در چالش ۲۰۳۰ تصویب شده و توسط ۸۰ درصد از ۱۰ معمار برتر و ۶۵٪ از ۲۰ معمار، مهندس و شرکت برنامه ریزی برتر در ایالات متحده در حال عملی سازی است. علاوه بر تیم اجرایی، کنفرانس شهرداران آمریکا ، دولت فدرال، و بسیاری دیگر از سازمان‌ها و دولت‌های ایالتی و محلی این چالش را پذیرفته اند. این چالش در موسسه سلطنتی معماری کانادا، انجمن معماران انتاریو و دیگر شهرها مانند ونکوور نیز پذیرفته شده است.
گروه مطالعات انرژی کارمایه( گردآورنده: شبنم محرابی)